Een halve marathon dus...

16 Juni, de dag waarop de halve marathon gepland stond.
Ik stond fris op na een goede nachtrust, de zenuwen vielen goed mee, de zon scheen, de wind viel mee, ik was goed voorbereid!
Ontspannen dagje waarop niets moest en ik mij volledig kon focussen op het moment zelf.
Tijdens de week had ik al eens het toerke van de halve marathon gedaan met mijn fiets en ik werd hierdoor ook gerustgesteld.
Mooi parcours!
Alles zat dus mee om een goede halve marathon te kunnen lopen.

Het moment zelf...

Vol goede moed en vol adrenaline kwam ik aan de start. De nervositeit rondom mij steeg waardoor mijn adrenaline ook nog wat omhoog ging, maar dat is normaal denk ik.
Eerste maal dat ik meedoe aan een wedstrijd, eerste maal loopwedstrijd, eerste maal alles eerste keer :-).
Ik zorgde ervoor dat ik vroeg in de box stond waar je moet starten... zorgen dat je toch niet helemaal achteraan staat, want ik heb nu eenmaal ook niet het vlotste looptempo om dan mensen te gaan inhalen.
Laatste maal suikercheck... beetje aan de lage kant, dus toch maar opsuikeren met wat dextro en voor de zekerheid een gelleke nemen.

En dan... het startschot werd gegeven en lopen maar... 21 km aan één stuk. Bij het begin was er heel wat volk langs de kant van de weg om je aan te moedigen, héél leuk, héél veel ambiance! Het ging goed, goed gestart. Benen ok, hartslag ok, suiker ok!

Kilometer 5, eerste bevoorrading! Beetje ontgoocheld omdat er geen sportdranken verkrijgbaar waren (niettegenstaande het op de website vermeld stond). Beetje in paniek omdat ik niet goed wist als ik met mijn diabetes het ging kunnen rekken tot aan 21 km zonder hypo. Sportdranken bevatten namelijk voldoende koolhydraten om jouw sportprestaties goed te kunnen doseren en waarmaken.
Maar ik liep door... km 10, tweede bevoorrading! Terug geen sportdranken aanwezig, dus maar beslissen om op te suikeren met wat dextro en nog een gelleke te nemen.

Tot aan km 15 ging het ontzettend goed, maar daarna begon ik het wat lastiger te krijgen, 2 cola's gedronken om het suikerniveau op peil te houden en hop... terug verder! Het werd wat eenzaam langs de weg, weinig tot geen ambiance meer op bepaalde stukken, minder sfeer, maar toch hield ik vol!

Ik wou, moest en zou die 21 km uitlopen om mijn doelen te bereiken!

De laatste 3 km kwamen we terug in de bewoonde wereld en stond er terug wat volk langs de kant om de deelnemers aan te moedigen. Dit deed deugd!

Dus hield ik verder vol, paar keer moeten stoppen wegens steken in mijn zij, maar door mijn ademhaling onder controle te houden viel het al bij al nog mee.

FINISH! 2:25:55... dit was mijn tijd!.

Best tevreden ben ik daarmee voor iemand die tot 12 weken terug niet liep.

Eigenlijk wil ik hiermee aangeven dat ieder doel dat je hebt, hoe groot of klein het ook mag zijn... pak het vast met beide handen en maak er iets mooi van!

Mijn eigen doelen waren bereikt:

Ik had mijn 3 doelen die ik voor ogen had bereikt...

1. Mijn eigen halve marathon lopen
2. Mijn broer terug op gang krijgen op sportief vlak😉. Hij liep de 10 km en heeft dit super gedaan! Dikke chapeau!
3. Tonen aan mijn geliefden ❤️ dat - gelijk wat er op jouw pad komt, in ons geval diabetes type 1 - je nooit mag opgeven, je alles kan bereiken wat je maar wil

Ben stiekem ook wel trots op mezelf dat ik dit gepresteerd heb!

Dank aan iedereen voor de steun! Mentaal en sportief!

En nu... de beentjes even laten rusten ;-)

Fijne zondag!
Daisy

Geef gerust je feedback omtrent mijn blogje met een aantal sterren of laat hieronder een leuke reactie achter😉.